کیورینگ بتن یا عمل آوری بتن
عمل آوری بتن یا كیورینگ مجموعه اقداماتی است كه موجب هر چه بهتر انجام شدن عمل هیدراتاسیون سیمان میشود. متداولترین روش برای این منظور، پوشاندن سطح بتن با یك لایه نازک است. عمل آوری بتن از تبخیر آب سطحی بتن جلوگیری مینماید و به مرور زمان بر اثر عوامل جوی از روی سطح بتن پاک میشود و هیچ اثر سویی بر عمر بتن ندارد. این ماده با ایجاد یک لایه شفاف بر روی بتن موجب میشود كه نور آفتاب از سطح آن منعكس میشود.
مقدار مصرف مواد عمل آورنده بستگی به صیقلی بودن سطح بتن دارد كه هر چه سطح صافتر و صیقلیتر باشد، میزان مصرف آن نیز كمتر است. در هنگام كیورینگ یا عمل آوری بتن باید دقت شود كه تمام سطح با مواد عمل آورنده پوشش داده شده تا هیچگونه راه فراری برای بخار آبهای ایجاد شده وجود نداشته باشد. در صورت وجود سوراخ در سطح كیورینگ، در همان محل، تركهایی در سطح بتن مشاهده خواهد شد كه مقاومت، كارایی و دوام بتن را كاهش خواهد داد.
اجرای عمل آوری بتن در سرما مقوله دیگری است. در محیطهای سرد و امكان یخ زدگی بتن بخشی از ساز و كارهای عمل آوری با استفاده از ضد یخ بتن در درون بتن انجام خواهد گرفت.
فرایند عمل آوری بتن
عمل آوری بتن روندی است كه جهت حفظ رطوبت و حرارت بتن در مدت زمان معین بلافاصله پس از جاگذاری و پرداخت بتن انجام میشود. عملآوردن در خصوصیات بتن سخت شده مانند مقاومت فشاری، دوام، مقاومت سایشی و مقاومت در مقابل یخبندان تأثیر قابل ملاحظهای دارد. عملآوری بتن به سه شكل محافظت، مراقبت و پروراندن (عملآوری حرارتی) برای بتن ریخته شده در قالب ضروری است.
بهترین عمل آوری رطوبتی، غرقاب كردن بتنهایی است كه گیرش خود را انجام داده است. رطوبت دهی مرتب مستقیم و سپس رطوبت رسانی غیر مستقیم با لایههای جاذب و جلوگیری از تبخیر و در آخرین مرتبه شیوه جلوگیری از تبخیر (به تنهایی) است. در این شیوه از نایلون یا مواد عمل آوری استفاده میشود. افزایش طول مدت عمل آوری رطوبتی به افزایش كیفیت مقاومتی و دوام جداول بتنی منجر میشود.
عمل آوری بتن با آب
روشي است كه سبب افزايش رطوبت بتن ميگردد و همچنين از افت رطوبت بتن جلوگيري ميكند. آب مصرفي بايد داراي مواد زايد و مضر در حد مجاز استاندارد و آييننامههاي موجود باشد تا در كيفيت بتن اثر نامطلوب باقي نگذارد. همچنين استفاده از آب بسيار سرد و يا گرم ، كه سبب شوك حرارتي در بتن شده و سطح بتن ترك ميخورد بايد اجتناب نمود
روشهاي مختلف عملآوري با آب به شرح زير است :
ايجاد حوضچه و غوطهورسازي:
ايجاد حوضچه براي سطوح افقي مانند دالها مناسب است. در پيرامون دال، لبههايي ساخته ميشود و در درون اين حوضچه آب قرار ميگيرد. آب درون حوضچه نبايد بيش از oC12 سردتر از بتن باشد. همچنين مي توان (قطعات پيش ساخته) را درون آب غوطهور كرد، كه در اين حالت، ضوابط دماي آب بايد رعايت شود.
افشاندن آب :
در دماي بيش از oC 5+ روش افشاندن آب براي عمل آوری بتن بسيار مناسب است. روند افشاندن آب بايد پيوسته باشد، در صورتي كه افشاندن با وقفه انجام پذيرد، باعث تروخشك شدن ميگردد و در نتيجه عارضه پوسته شدن در سطح بتن بروز ميكند. آب افشاني معمول در برخي از كارگاههاي كشور ما، علاوه بر ايجاد تر و خشك شدن، باعث شوك حرارتي نيز ميگردد، زيرا با خشك شدن سطح در زير آفتاب دماي سطح بتن بالا رفته و با پاشيدن آب خنك، مشكل ترك خوردگي وجود خواهد داشت
پوششهاي خيس :
در صورتي كه نتوان به طور مداوم با افشاندن آب، سطح بتن را مرطوب نگه داشت، استفاده از پوششهاي جاذب آب از قبيل چتايي، گوني، گليم و حصير براي عمل آوری بتن توصيه ميشود. چتايي نو بايد قبل از مصرف كاملاً شسته شود تا مواد قابل حل آن پاك شده و قابليت جذب آن بيشتر گردد. همچنين در صورت استفاده از گوني، كه قبلاً حاوي مواد شيميايي يا شكر و غيره بوده ، لازم است قبل از مصرف، گوني كاملاً شسته شود، زيرا برخي از مواد شيميايي ميتوانند همراه آب عملآوري، در بتن جوان نفوذ نموده و ضمن اختلال در گيرش بتن ، مقاومت و دوام آن را كاهش دهند. با افزايش وزن چتايي يا ساير پوششهاي جاذب، امكان نگهداري آب توسط آن بيشتر ميشود و نياز به مرطوب كردن متوالي آن كمتر ميگردد. در غير اين صورت بهتر است از دو لايه چتايي استفاده شود. چنانچه ورق پلاستيك بر روي چتايي قرار داده شود، از تبخير آب چتايي جلوگيري ميگردد كه مشابه عمل آوري عايقي خواهد بود. اين نوع پوششها بايد به نحوي روي سطح بتن قرار گيرند كه لبه آنها حدود ۱۰۰ ميليمتر روي هم قرار داده شوند، و بلافاصله پس از آنكه بتن به اندازه كافي سخت شد، بر روي سطح قرار داده شوند. اگر زماني كه بتن در حالت خميري است، پوشش روي آن قرار داده شود، سطح بتن آسيب ميبيند. پوشش بايد تمام سطح بتن را بپوشاند و به طور مداوم خيس نگاه داشته شود.
براي مقاطع كوچك بتن، عمل آوردن بتن با استفاده از خاك، ماسه، خاك اره، كاه و پوشال خيس مناسب است. ضخامت اين نوع پوششها بايد حداقل ۵۰ ميليمتر باشد و تمام سطح بتن پوشانده شود و به طور مداوم خيس نگاه داشته شود. ميتوان از پوشال خيس براي عملآوری بتن استفاده نمود. ضخامت لايه كاه ، ۱۰۰ ميليمتر و پوشال بايد حداقل ۱۵۰ ميليمتر باشد و در صورت وزش باد با شبكه سيمي و يا چتايي روي آنها پوشانده شود تا وزش باد سبب حركت كاه و يا پوشال نگردد. به طور كلي اين نوع پوششها ممكن است باعث تغيير رنگ سطح بتن شوند و در همه موارد، مانند سطوح قائم امكان به كار گيري از آنها وجود ندارد.
توصيه ميشود پس از اتمام مدت عملآوري رطوبتي، اجازه دهيم پوشش موجود خشك و سپس از روي سطح بتن برداشته شود تا مشكل ايجاد نگردد. اين عمل براي مناطقي كه باد خيز هستند ضرورت دارد.
عمل آوری با ماده محافظ
در این روش رطوبت سطح بتن به واسطه پوشاندن شدن با ماده محافظ حفظ میشود. این مواد شامل موم، آکریلیک و مایعاتی بر پایه آب هستند. این مواد روی بتن تازه ریخته شده برای به وجود آوردن یک سطح محافظ اسپری میشوند. این کار حذف رطوبت بتن را کاهش میدهد. این کار به دو صورت حفاظ پالستیکی و قالببندی انجام میشود.
عمل آوری با بخار
عمل آوری بتن با بخار، سطح را مرطوب نگه میدارد و دمای بتن را برای سرعت بخشیدن به کسب مقاومت، افزایش میدهد. این کار برای سرعت دادن به سخت شدگی سریع بتن و مالت، با در معرض قرار دادن آنها در برابر بخار و رطوبت انجام میشود. این روش برای کارخانههای بتن پیش ساخته که تولید انبوه دارند و زمان چرخش قالب بسیار سریع بوده، رایج است.
در مواردی كه كسب مقاومت اولیه در مدت زمان كم از اهمیت زیادی برخوردار بوده یا در هوای سرد كه گرمای بیشتری برای تسریع عمل آبگیری سیمان مورد نظر است، برای عمل آوردن بتن از بخار استفاده میشود. دو روش برای عمل آوردن با بخار وجود دارد.
- عمل آوردن با بخار در فشار اتمسفر
- عمل آوردن با بخار تحت فشار زیاد
عمل آوردن با بخار در فشار اتمسفر
این روش برای سازههای بتنی واقع در محیطهای بسته یا اعضا و قطعات پیشساخته به كار گرفته میشود. در این شیوه عمل آوردن، كلیه مراحل باید قبلاً به تأیید دستگاه نظارت برسد. بسته به مشخصات سازه و شرایط محیط، عمل آوردن با رعایت مراحل زیر صورت میگیرد.
- مرحله اول: ریختن و تراكم بتن در قالب و حفظ آن در هوای آزاد به مدت ۲ الی ۵ ساعت
- مرحله دوم: افزایش دما در خیمه بخار تا رسیدن به دمای حداكثر طی مدت ۲/۵ ساعت
- مرحله سوم: حفظ مجموعه در دمای ثابت به مدت ۶ تا ۱۲ ساعت
- مرحله چهارم: كاهش تدریجی دما از دمای حداكثر به دمای موردنظر در فاصله زمانی حدوداً ۲ ساعت
مدت مراقبت
مدت مراقبت به عواملی نظیر نوع سیمان، مقاومت مورد نظر، نسبت سطوح نمایان به حجم، شرایط آب و هوایی به هنگام ساخت و ریختن بتن و نهایتاً شرایط رویارویی بستگی دارد.
نگهداری بتن در محیطی كه باران نبارد، رطوبت زیاد نباشد، درجه حرارت كم باشد و بتن در تماس با خاك مرطوب قرار نگیرد، نگهداری معمولی تلقی میشود. در شرایط معمولی و هنگامی كه دمای محیط كمتر از ۱۰ درجه سلسیوس باشد، برای رسیدن به مقاومتهای خواسته شده و دوام مطلوب، با توجه به نوع سیمان مصرفی باید زمان عمل آوردن، حداقل برابر با ارقام زیر باشد.
- سیمان نوع ۱، (سیمان معمولی) ۷ روز
- سیمان نوع ۲، ۱۴ روز
- سیمان نوع ۳، ۳ روز
نوع سازه نیز در تعیین مدت مراقبت دخالت دارد.
دالها
در دالهای بتنی به علت زیاد بودن سطح نسبت به حجم بتن، تبخیر سطحی هنگام گیرش اولیه بسیار زیاد است. در صورت عدم رعایت اصول صحیح نگهداری، تركهای ناشی از جمعشدگی پلاستیك در سطح بتن ایجاد میشود. هنگامی كه بتن روی بستر خاكی ریخته میشود، برای جلوگیری از جذب آب بتن باید سطح زیر دال قبلاً كوبیده، آماده و آبپاشی شود
قالبهای لغزنده قائم
سازههایی نظیر سیلوها، بونكرها، منابع و مخازن آب و چاههای آسانسور با قالبهای لغزنده قائم ساخته میشوند. برای مراقبت از بتن تازه در بیرون سیلو از برزنتهایی كه مرتباً آبپاشی میشود و همراه با سكوی كار حركت میكند، استفاده میشود، چنانچه این تدابیر برای مراقبت از بتن كفایت ننماید، میتوان از چتایی استفاده نمود.
استفاده از تركیبات عمل آورنده با تأیید قبلی دستگاه نظارت، پس از عملآوری توسط برزنت، به شرطی كه در رنگ سیلو تغییری حاصل نشود، بلامانع است. با توجه به مسائلی نظیر آتشسوزی و سمی بودن گازها، استفاده از تركیبات عمل آورنده در داخل سیلو مجاز نمیباشد. دمای داخل سیلو در هوای سرد، همواره باید بیش از ۱۵ درجه سلسیوس باشد. با توجه به روشهای ساخت سیلو، پیمانكار موظف است برای جلوگیری از بالا رفتن دما، نسبت به تهویه داخل سیلو اقدام نماید.
سقفهای پوستهای
سقفهای پوستهای نازک باید با دقت كامل عمل آورده شوند. به علت شرایط خاص این نوع سازهها و به علت عدم رعایت دستورالعملهای فنی مراقبت از بتن در مراحل اولیه گیرش، امكان بروز تركهای سطحی در اثر جمعشدگی بسیار است. در آب و هوای گرم برای مراقبت و عمل آوردن، روش آبیاری بارانی و پس از آن پوشاندن سازه با كرباس یا گونی خیس و آبیاری مداوم توصیه میشود. در هوای سرد برای جلوگیری از یخ زدن، دستگاه نظارت دستورالعملهای لازم برای مراقبت از بتن را صادر خواهد نمود.
عملآوری عایقی
جلوگیری از تبخیر آب، روش دیگری جهت عملآوردن بتن است و از آن جهت مزیت دارد كه نیاز به خیس كردن مداوم پوشش نیست. این روش برای مناطقی كه امكان فراهم كردن آب مناسب جهت عملآوری با مشكلاتی همراه است قابل به كارگیری خواهد بود. مصالح و روشهای مختلف جلوگیری از تبخیر آب از سطح بتن به شرح زیر است.
ورق پلاستیك یا نایلون
ورق پلاستیك وزن بسیار سبك دارد و در رنگهای مختلف، مانند سفید و سیاه موجود است. رنگ سفید برای هوای گرم مناسب است، زیرا نور را منعكس میكند و رنگ سیاه برای هوای سرد مطلوب است، زیرا نور را جذب میكند. ورق پلاستیك معمولاً از نوع پلی اتیلنن است. ورق پلاستیك باید كاملاً سطح بتن را بپوشاند و لبه بالای آن حدود ۱۰۰ میلیمتر روی هم قرار گیرد و قطعات چوب بر روی آن قرار داده شود تا ورق كاملاً در تماس با سطح بتن باشد، و وزش باد سبب بلند كردن و حركت آن نشود. احتمال دارد كه ورق پلاستیك باعث تغییر رنگ و ظاهر سطح بتن شود، به خصوص اگر ورق چروكیده باشد، در این صورت اگر یكنواختی رنگ و ظاهر سطح بتن اهمیت دارد، باید از روشهای دیگری استفاده كرد. تعریق و چكه كردن آب ناشی از تبخیر سطح بتن میتواند به ظاهر بتن آسیب رساند.
بنابراین توصیه میشود، در چنین شرایطی نایلون یا پوشش دقیقاً بر سطح بتن قرار داده شود یا از روشهای دیگری استفاده شود. مشكل استفاده از ورق نایلون، پاره یا سوراخ شدن آن در كارگاه بوده كه امكان تعمیر آن وجود ندارد و در صورت عدم توجه به وجود سوراخ یا پارگی مشكلاتی برای عملآوری، به وجود میآورد. جهت محكم كردن ورقها در اطراف تیرها و ستونها، باید از طناب یا نوار استفاده شود.
عمل آوردن بتن به وسیله قالبها
قالبها خود محافظ مناسبی هستند و از خروج آب از بتن جلوگیری می كنند. البته در چنین مواردی، سطح افقی بتن باید مرطوب نگاه داشته شود. قالبهای چوبی باید با آب افشانی مرطوب شوند، به خصوص در هوای گرم و خشك این عمل حایز اهمیت است. اگر مرطوب نگاه داشتن قالبهای چوبی امكان پذیر نیست، باید بلافاصله قالببرداری شده و روش دیگری جهت عمل آوردن بتن به كار گرفته شود. در صورتی كه امكان برداشتن سریع قالبها به ویژه در سطوح یا دیوار یا تیرها وجود ندارد، توصیه میشود با شل كردن قالبها، امكان عمل آوری با ریختن آب در درزهای موجود فراهم شود.
عملآوری حفاظتی (محافظت)
لازم است در طول عملآوری بتن جوان و پس از ریختن بتن، از بتن به خوبی محافظت شود تا آسیب نبیند. بارش باران و تگرگ، لرزشهای شدید ماشین آلات ثابت و متحرك موجود، یخبندان، اعمال ضربه به قالب میتواند به بتن جوان و نارس آسیب رساند و به ظاهر بتن و مقاومت و دوام آن لطمه بزند.
عملآوری حرارتی (پروراندن)
برای افزایش مقاومت بتن در روزهای اول و محفاظت آن، در هوای سرد و جلوگیری از یخ زدن آن میتوان دمای بتن داخل قطعه را بالا برد. بهترین روش برای این كار، به كارگیری بخار آب است و دمای محیط و بتن بهتر است از حدود ۶۵ درجه سانتیگراد بیشتر نشود و عمل بخاردهی پس از گیرش بتن آغاز شود. روشهای حرارت رسانی خشك با سوزاندن مواد سوختی، نیروی برق و غیره، امكان پذیر است. ولی به طور كلی باید نكات زیر در آن رعایت شود تا مقاومت و دوام مورد نظر حاصل شود.
- قبل از گیرش بتن گرمادهی انجام نشود.
- گازهای ناشی از سوختن در مجاورت بتن تازه و یا جوان قرار نگیرد.
- خشك شدگی در قطعه بتنی به وجود نیاید و گرمارسانی به صورت یكنواخت و غیر متمركز انجام شود.
- افزایش دمای بتن، در هر ساعت به ۲۰ درجه سانتیگراد و كاهش آن نیز در هر ساعت به ۲۰ درجه سانتیگراد محدود شود و از بروز شوك حرارتی به بتن جلوگیری شود. در قطعات حجیم كاهش دمای بتن در هر ساعت به ۱۰ درجه سانتیگراد محدود میشود.
- حداكثر دمای بتن به ۶۵ درجه سانتیگراد محدود شود.
- با ایجاد عایق حرارتی در سطح بتن میتوان از افت دمای بتن جلوگیری نمود و حتی دمای آن را افزایش داد. قالب چوبی، پشم شیشه، و عایقهای پلی یورتان و یونولیت، كاه و پوشال و غیره به ضخامت كافی میتواند عمل عایقبندی را به انجام برساند. باید از به كار بردن مواد عایق یا گرمازا در سطح بتن كه دارای مواد مضر باشد، جلوگیری نمود.
تركیبات عمل آوری بتن
تركیبات عمل آوری به صورت مایع است كه بر روی سطح بتن پاشیده یا مالیده میشود و با ایجاد یك غشاء از تبخیر آب بتن جلوگیری میكند. این محلولها از اختلاط رزینهای مصنوعی و طبیعی با حلال تشكیل شدهاند. پس از اعمال تركیبات عمل آوری بر سطح بتن، حلال تبخیر شده و رزین بر سطح باقی میماند. غشای رزین برای مدت حدود یك تا چهار هفته باقی مانده و بر اثر هوازدگی و نور آفتاب، ترد و شكننده شده و از سطح بتن جدا میشود.
معمولاً در این نوع تركیبات از رنگدانههای مختلف، مانند ذرات آلومینیوم بهره گرفته میشود. استفاده از رنگدانهها در تركیبات به دو دلیل انجام میپذیرد. رنگدانههای خاص سبب انعكاس نور شده و در نتیجه دمای بتن شدیداً افزایش نمییابد و همچنین سبب رؤیت تركیب بر روی سطح بتن میشود و بنابراین امكان ارزیابی كفایت و یكنواختی تركیب در سطح بتن فراهم میشود. برای حصول اطمینان از پیوستگی غشای عملآوری، بهتر است آن را در دو لایه عمود بر یكدیگر اعمال نمود. اگرفقط یك لایه اعمال شود، باید از یكنواختی و پوشش غشاء اطمینان حاصل شود.
تركیبات عملآوری باید بر روی سطح بتن مرطوب اعمال و از پاشیدن یا اعمال آن بر سطح خشك بتن اجتناب شود. تركیبات عملآوری از تبخیر آب بتن جلوگیری كرده و در نتیجه سطح بتن خنك نمیشود. بنابراین توصیه میشود، در مناطقی كه تابش شدید آفتاب وجود دارد، بر روی سطح بتن، سایبان ایجاد شود. در صورتی كه از تركیبات عملآوری غیر محلول در آب استفاده شو، لازم است این تركیبات پس از تبخیر آب رو زده، به كار روند.
به چه دلیل عمل آوری بتن در شرایط آب و هوای سرد حائز اهمیت است
بتن برای رشد نیازمند دما ، رطوبت و زمان است چنانچه یکی از شرایط فوق تامین نشود رشد بتن متوقف خواهد شد . درجه حرارت پایین اولین اثر خودرا در فرآیند هیدراتاسیون سیمان خواهد گذاشت . در دمای کمتراز ۸درجه این چرخه به شدت کند خواهد شد . که مقاومت فشاری بتن را به شکل جدی مورد تهدید قرار خواهد داد و اگر این دما به ۴- درجه سانتیگراد سقوط کند بتن یخ می زند و مقاومت فشاری آن تا حدود ۵۰٪ افت خواهد کرد . برای جلوگیری از افت مقاومت بتن در اثر یخ زدگی یا معاوضه یک زمان کوتاه با یک زمان طولانی برای رسیدن به مقاومت مطلوب عمل آوری و کیورینگ بتن باید با دقت و جدیت انجام شود و علاوه بر استفاده از مواد زودگیر کننده در داخل جسم بتن از کیورینگ بتن مناسب برای سطح بتن استفاده شود .
برای محافظت از بتن در شرایط آب و هوای سرد چه تمهیداتی در مورد آب اختلاط بتن باید اندیشیده شود
هنگام بتن ریزی در هوای سرد با توجه به دمای محیط نباید نسبت آب به سیمان از ۵۰٪ بیشتر شود . همچنین برای کاهش میزان آب قابل یخ زدن و کاهش آب انداختن بتن تازه می توان از مواد افزودنی بتن ژل میکروسیلیس و فوق روان کننده زودگیر استفاده نمود . در این صورت باید توجه نمود اسلامپ بتن نباید از ۵۰ میلیمتر بیشتر شود .
دلایل مهم جهت انجام عمل آوری بتن
الف: دستیابی به مقاومت از پیش تعین شده
تستهای آزمایشگاهی نشان میدهند که بتن در محیط های خشک بالغ بر نیمی از مقاومت خود را در مقایسه با بتنی که در محیطی مرطوب عمل آوری شده است از دست میدهد. بتنی که در دمای بالا ریخته شده است به سرعت به مقاومت اولیه میرسد اما به مرور زمان ممکن است از مقاومتش کاسته شود. ریختن بتن در هوای سرد بدون تمهیدات لازم موجب میشود که زمان بیشتری طول می کشد تا بتن مقاومت اولیه را کسب کند و همچنین در معرض یخ زدگی قرار خواهد گرفت.
ب: بهبود دوام و پایایی بتن در برابر عوامل محیطی
بتن خوب عمل آوری شده سطحی سخت تر ونیز مقاوم تر در برابر آب سطحی و سایش خواهد داشت. همچنین عمل آوری مناسب و خوب نفوذپذیری بتن را کاهش میدهد که این عمل مانع از ورود رطوبت و مواد شیمیایی مخرب موجود در آب به درون بتن میشود. و در نتیجه افزایش مقاومت بتن با عمل آوری را منجر می شود.
- کیورینگ بتن یا عمل آوری مرحلهای بعد از بتن ریزی است که هدف از آن حفظ و ارتقا ویژگی های مختلف بتن به وسیلهی جلوگیری از کاهش رطوبت بتن می باشد. در نتیجه واکنش هیدراسیون بتن به خوبی صورت می پذیرد. از آن جایی که هیدراسیون سیمان ساعت ها، روزها و حتی هفته ها زمان می برد، لازم است تا کیورینگ مناسب هم زمان با این واکنش بر روی بتن انجام شود تا به بالاترین مقاومت و دوام بتن دست پیدا کنیم. هم چنینکیورینگ بتن با مقاومت بالا شامل کنترل دمای بتن در حال هیدراسیون نیز می باشد، چرا که دما نیز یکی از عوامل تأثیرگذار بر روی هیدراسیون سیمان است. این که کیورینگ بتن چه مدت زمانی طول می کشد، بستگی دارد به ویژگی هایی که ما از بتن می خواهیم. همچنین به میزان رطوبت و دمای محیطی که در آن بتن ریزی صورت پذیرفته نیز ارتباط دارد.
سیستم هایی که بتن را مرطوب نگه می دارند عبارتند از:
الف: گونی و یا حصیرهایی کتانی ویا آبپاش.بایستی دقت شود تا به پوشش هایی که اشاره شد اجازه ی جذب آب وخشک نمودن بتن داده نشود. لبه ها ی بتن نیز باید پوشانده شوند
ب: زمین مرطوب،ماسه،یا خاک اره را میتوان برای عمل آوری محل کار بکار برد،مخصوصا کف ها. بایستی دقت شود تا هیچگونه تجمع زنگ آهن و مواد آلی در مصالح بکار رفته دیده نشود.
ج: آب پاشیدن مداوم سبب میشود تا دمای هوا بالای نقطه انجماد قرار بگیرد. نباید به بتن مابین خیس شدن ها اجازه ی خشک شدن داد.زیرا خیس و خشک شدن متناوب در هنگام عمل آوری قابل قبول نیست.
کنترل دما:
در هوای سرد در ۲۴ ساعت اولیه نباید به بتن اجازه داد تا با سرعتی بیش از ۳ درجه ی سانتیگراد در هر ساعت سرد شود. بتن تا زمانیکه به مقاومت فشاری مناسبی (حداقل ۳٫۵ مگاپاسکال) برسد باید در مقابل یخبندان توسط مصالح عایق محافظت شود. روشهای عمل آوری بتن که رطوبت را حفظ میکنند در زمانیکه احتمال یخبندان وجود دارد به جای عمل آوری خیس استفاده می شوند.
در هوای گرم، دمای اولیه ی عمل آوری بتن بالاتر منجر به دستیابی سریعتر به مقاومت می شود و مقاومت نهایی را کاهش میدهد. در تابستان عمل آوری با آب میتواند منجر به دمای پایین تری جهت عمل آوری بتن شود.تغییرات دمای شب وروز که بیشتر از ۳ درجه ی سانتیگراد در هر ساعت باشد، در ۲۴ ساعت اولیه مجاز نمی باشد.
یکی از قسمتهای مهم در عملیات بتن ، عمل آوری بتن است . عمل آوری بتن (کیورینگ)، یعنی نگه داشتن مقدار رطوبت و دمای بتن در حدی رضایت بخش در طی دوره ای مشخص ، که بلافاصله پس از بتن ریزی و اتمام عملیات پرداخت آغاز میشود ، چنانکه بتن بتواند به خواص مورد نظر برسد به عبارت دیگر فرایندی که از افت رطوبت بتن جلوگیری کرده و دمای بتن در حد رضایت بخش حفظ شود ، را عمل آوری بتن گویند .
عمل آوری بتن بر خواص بتن سخت شده مانند دوام ، مقاومت ، آب بندی ، مقاومت سایشی ، ثبات حجمی ، مقاومت در برابر یخ زدن و آب شدن ، نمکهای یخ زدا، تاثیر بسزایی می گذارد .
نتیجه گیری مبتنی بر روش های (کیورینگ)عمل آوری بتن
۱-نظر بر اینکه روند توسعه مقاومت سیمان پرتلند پوزولانی به درجه فعال بودن پوزولان و نسبت سیمان پرتلند در مخلوط بستگی دارد ، لذا کارخانه های تولید کننده سیمان پرتلند پوزولانی بایستی مشخصات کامل سیمان و درجه فعال بودن پوزولان را بصورت کامل به اطلاع مصرف کنندگان برسانند .
۲-زمان لازم برای عمل آوردن را نمی توان به سادگی توصیه نمود و لیکن معمولا” حداقل مدت هفت روز را برای بتن ساختن شده با سیمان پرتلند معمولی توصیه می نمایند و حداقل مدت ده روز را برای بتن ساختن شده با سیمان پرتلند پوزولانی معمولی توصیه میشود .
۳-با توجه با اندازه و شکل سازه ، مدت زمان عمل آوری سازه ها متفاوت می باشد و در این راستا دالها و سقف های تیرچه بلوک که دارای ضخامت کمتر و سطح بیشتر هستند ، نسبت به تیرها و ستونها و فونداسیون ساختمان ، نیازمند مدت زمان عمل آوری بیشتر و مناسب تر می باشد .